Monday, September 30, 2013

Ќе те чекам

Чекам, но дали вреди. Не, го знам тоа, не се враќаш, ако не мораш. Јас секогаш ќе те чекам. Нема да се вратиш, и пак ќе ти кажам, не ми е гајле, ќе останам седната на старото дрво, ќе го ставам парчето сирење со лебот купен од пекарата на чичко Стојан, ќе те чекам, чекај ме и ти. Заедно ќе остариме, одвоени но секогаш заедно. Јас ќе живеам со твоите спомени, ти не се еќавај на мене те молам. Осрави ме да патам и да те чекам под тоа дрво, да го вкусам секој наш спомен, неважно дали тажен или убав, а може да биде и лажен. Како секој сон застанат во мојата глава и спомен останат во срцето. Чекај ме, ќе те чекам...