Шетаат осамените волци, ја сечат тишината. Шетам и јас со нив, ко да ќе ме разберат. Не можат, и тие се ко мене не смеат да се жалат. Се плашат можеби, јас се плашам, се плашам дека некој ќе ја открие кралицата. Дека некој ќе помисли дека во неа има чувства. Нема верувајте ми, убаво знам дека нема. Оти во тоа срце нема место за емоција, таа не чувствува таа нема спомени...