Нема да те прежалам

Застанав во времето, плашејќи се да продолжам. Останав таму каде што бев среќна а не размислив за тоа колку тоа ќе ме чини. И за жал платив преголема цена за неколку моменти среќа. Понекогаш помислувам дека беа вредни, но сепак, не не за толку малку. За неколку моменти среќа сега сум вечен страдалник. Вечен самотник. Звучам како да се самосожалувам знам, но за жал, мојата болка е неизлечива. Да беше смрт, ќе прежалев, да беше болест ќе се излекував, но моето е спој на најлошото од најлошото, на најболното од најболното. Никогаш нема да те прежалам среќо моја загубено...