Сега

Тажна сум,
загубена во ходниците на душата.
На почеток,
на уште еден почеток
од мизеријата живот.
Сега знам,
колку е тешко да се живее
катаден изчекувајќи ја смртта.
Сега знам
како е да се биде
војник без оружје.

Сега го слушам
ноќниот плач,
и животинските крици
оттргнати од душата.

Сега
ги слушам сопствените крици,
безгласни,
безначајни.