Wednesday, June 12, 2013

Се скрши порцеланот

Порцеланот, се скрши. Или тоа е само лага, која полека би ме вовлекла, во мојот порцелан и таму би ме заробила, засекогаш. Повторно би станала порцеланската кукла, овојпат немајќи шанса барем на миг да бидам вистинска и своја. Морајќи на себе да заборавам, би станала вистинска порцеланска кукла, без чувства. Односно вистинско совршенство. Она што целиот свет би сакал да го види. Тоа станав, само една лага, голема лага.

No comments:

Post a Comment